به نقل از «ایسنا»

خوزستان از معدل و میانگین فرهنگی بالایی برخوردار است

تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۹۲۵۹۷

ایسنا/خوزستان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان گفت: خوزستان ظرفیت پرچمداری و پیشرو بودن در رویدادهای فرهنگی را دارد و این قابلیت به دلیل این است که استان خوزستان از معدل و میانگین فرهنگی بالایی برخوردار است.

به گزارش ایسنا، مجید منادی در نشست خبری دومین رویداد ملی زندگی و رونمایی از کتاب «امیدبان» (تبیین راهکار رهبر انقلاب برای امیدافزایی) که ۲۳ مهر ۱۴۰۲ در تالار اجتماعات اداره کل ارشاد برگزار شد افزود: فعالیت موسسه‌های مردمی در خوزستان به دلیل سختی کار در این استان می‌توانند کار خود را ملی و حتی بین‌المللی کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی تاکید کرد: مجموعه‌های مردمی خوزستان از تجربیات موفق مجموعه‌های مردمی استفاده کنند زیرا از این طریق می‌توانند در سطح کشور رویدادها و برنامه‌های غنی را راهبری کنند و برای کشور ارایه طرح و ایده کنند و خود هم اجرا کنند که دارای این ظرفیت هستند.

منادی با بیان این‌که دغدغه‌مند بودن و مردمی‌ بودن رویداد ملی زندگی نویدبخش استمرار آن است گفت: این رویداد هر سال یک تا دو موضوع را در اولویت کار خود قرار می‌دهد. در تمام استان‌ها مجموعه‌های مردمی هستند که دغدغه سبک زندگی دارند و مهم این است که این رویداد از بالا و دستوری ‌نیست و توسط جمعی از افراد دغدغه‌مند در حوزه فرهنگ و سبک زندگی مطالبه و برگزار می‌شود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان با بیان این‌که اگر موسسه‌ای مردمی در استان ‌خوزستان با روش و فکر و اولویت‌سنجی تصمیمات خود را اتخاذ کند می‌تواند کارهای بزرگی انجام دهد خاطرنشان کرد: در رویدادها اگر تجربیات موفق مجموعه‌های مردمی را به اشتراک بگذاریم و در اختیار مردم قرار دهیم می‌توانیم کارهای فرهنگی را به درستی پیش ببریم.

همچنین حجت‌الاسلام و المسلمین حسین عباسی‌اصل دبیر دومین رویداد ملی سبک زندگی و مدیر اندیشکده سبک زندگی خوزستان با اشاره به این‌که در بیانیه گام دوم انقلاب مقام معظم رهبری تاکید بر «امید» داشتند، گفت: ایده کتاب «امیدبان» از سخنان امام بود که فرمودند چرا کشوری که هزاران خطر را پشت سر گذاشته و هزاران ذخیره زیر و روی زمین دارد باید ناامید باشد. بنابراین وظیفه ما امیدبانی است تا نگذاریم این امید از بین رود.

وی افزود: کتاب «امیدبانی» که ایده آن از الگوی رهبری انقلاب اسلامی گرفته شده اولین خروجی این رویداد است. همچنین کتاب دیگری به عنوان دومین خروجی این رویداد در اصفهان رونمایی خواهد شد.

او با بیان اینکه محله‌ای را در نظر بگیرید که چندین پایگاه در حال ترویج سبک زندگی غربی هستند گفت: آنچه که در کف خیابان‌ها مشاهده می‌کنیم نشان‌دهنده این است که عرصه ورود و بروز فرهنگ اسلامی را حداقل در محله‌های خودمان پهن نکردیم.

عباسی‌اصل با اشاره به نقش مهم مجموعه‌های مردمی در این رویداد گفت: فعالیت در این زمینه رشد و بالندگی نظام را به همراه دارد و این رشد بدون حضور مجموعه‌های مردمی حل نمی‌شود.

وی با اشاره به این‌که سال گذشته ۴۷ مجموعه مردمی جمع‌آوری شدند و از دوازده استان شورای راهبردی برای برنامه‌ریزی انتخاب کردیم تا برای سال جاری برنامه‌ریزی کنند اظهار کرد: دبیرخانه هم‌اکنون در اهواز است و همچنان در اهواز باقی می‌ماند.

مدیر اندیشکده سبک زندگی اسلامی در خوزستان اضافه کرد: برنامه ۱۰ ساله‌ای را لحاظ کرده‌ایم که در هر سال ۲ مساله را راهبری کنیم.

او ادامه داد: آنچه که در سطح کشور به صورت جدی مطرح شد این است که سازمان تبلیغات و وزارت ارشاد کشور این دبیرخانه را به تمام مدیر کل‌های استان معرفی کرد تا مجموعه‌های مردمی خود را به خط کنند.

وی با اشاره به این‌که مجموعه‌های مردمی از ۳۰ استان کشور گزینش می‌شوند، اظهار کرد: در ۲۶ بهمن که مصادف با سالگرد بیانیه گام دوم است از مجموعه‌ها دعوت خواهیم کرد و رویدادی را به مدت سه روز با مجموعه‌های مردمی و دستگاه‌های حاکمیتی برگزار خواهیم کرد که مسایل حل شوند و همچنین طراحی یک پایگاه مروج سبک زندگی داشته باشیم.

در ادامه حجت‌الاسلام و المسلمین احسان فردآقایی سرپرست معاون فرهنگی اداره کل سازمان تبلیغات اسلامی خوزستان بیان کرد: در قرنی زندگی می‌کنیم که به ادعای کارشناسان جنگ جهانی سوم در رسانه آغاز شده است. بنابراین جنگ جهانی سوم با ساختاری رسانه‌ای آغاز شده است.

وی گفت: به عنوان کشور اسلامی با پشتوانه تمدنی ۲۵۰۰ ساله این‌که چه سبک زندگی‌ای داریم از جمله موضوعاتی است که تصور آن بلافاصله تصدیق آن را به دنبال دارد.

وی متذکر شد: مواجه سبک زندگی اسلامی‌ـ‌ایرانی با سبک زندگی غربی در عمل هر روز سخت‌تر می‌شود زیرا هر کدام مولفه‌هایی دارند که کاملا با یکدیگر متفاوت است.

فردآقایی با تصریح این مطلب که بخشی از زندگی ما در بخش‌هایی غربی شده است، تاکید کرد: باید کمک کنیم تا از این مخمصه خارج شویم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها زندگي استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی استانی سیاسی منطقه مازندران كرمانشاه استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری مجموعه های مردمی سبک زندگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۹۲۵۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گفت‌وگو باکارگردان مجموعه‌مستند «پابه‌ماه»/ قصه‌هایی تماشایی از امید و زندگی

به گزارش قدس آنلاین، این مستند قصه روزهایی از زندگی آدم‌هاست که پر از انتظار، نگرانی، عشق، شور و شوق، ترس و صبر است. قسمت اول به نام «همیشه با هم» روایت دو خواهر دوقلوی همسان با ویژگی‌های مشترک بود که همزمان با هم مادر می‌شوند. در قسمت دوم «کر کوهستان» هم روایتی از زن باردار عشایری را نشان می‌داد که در روستایی سخت‌عبور در استان چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد و برای تولد نوزاد با چالش‌هایی روبه‌رو بود. هر قسمت از فصل دوم این مجموعه روایت داستانی مستقل و متفاوت است و قسمت سوم این مجموعه هم با عنوان «فرشته رضا» امشب ساعت ۱۸:۳۰ روی آنتن شبکه۲ سیما می‌رود. درباره جزئیات بیشتر این مجموعه با «امیرحسین اوسیوند» کارگردان و مجری طرح «پا به ماه» گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید. 

امیرحسین اوسیوند

فصل اول این مجموعه سه سال پیش از تلویزیون پخش شد و با استقبال نسبتاً خوبی همراه بود، چه شد به گروه فصل دوم «پا به ماه» پیوستید و تجربه تولید مستند درباره فرزندآوری برایتان چطور بود؟
من چند سال پیش، فیلم مستند «ننه سلطنت» را با همکاری خانم محور ساختم که آن مستند سبب شروع همکاری ما شد. برای ساخت فصل دوم مجموعه «پا به ماه» به بنده پیشنهاد همکاری دادند که کارگردان پنج قسمت از این مجموعه و مجری طرح آن هستم. 
این مجموعه سخت‌ترین جنس مستندی بود که کار کردم چون پیش از آن چندین مستند اجتماعی ساخته بودم ولی مجموعه «پا به ماه» به واسطه مضمونی که داشت، کار بسیار سختی بود به ویژه در اپیزود «کُر کوهستان» چون سوژه در لوکیشنی سخت‌گذر در یکی از روستاهای چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد؛ هم فرایند پیدا کردن سوژه کار سختی بود و هم مرحله تولید و فیلم‌برداری. 
هر بار که به لوکیشن محل زندگی سوژه می‌رفتیم حدود ۱۲کیلومتر در مسیر کوهستانی پیاده‌روی داشتیم و از رودخانه عبور می‌کردیم. فضای کار در این اپیزود بسیار سخت بود اما تمام سختی‌هایی که در تولید این پروژه وجود داشت چه به لحاظ تولید و چه به لحاظ برخورد با سوژه در لحظه تولد نوزادان از تن گروه بیرون می‌رفت و روزهای سخت برایمان شیرین می‌شد. در واقع لحظه تولد بچه‌ها نقطه عطف ماجرا بود که موجب می‌شد با علاقه و انگیزه کار کنیم. 

ورود به زندگی شخصی افراد به ویژه زنان باردار، آسان نیست آن هم با دوربین، چطور به سوژه‌ها نزدیک می‌شدید؟
کاری که در این فصل با همفکری تهیه‌کننده پیش بردیم این بود که تا حد امکان از مصاحبه کردن با سوژه‌ها پرهیز کنیم چون اپیزودهای این مجموعه، مستند پژوهشی نیست بلکه مستندی درباره زندگی آدم‌هاست. هر چقدر از مصاحبه کردن و نشاندن سوژه جلو دوربین پرهیز می‌کردیم، فضای بهتری از نظر روایت داستانی بدست می‌آوردیم ضمن اینکه سوژه هم با دوربین، احساس راحتی بیشتری پیدا می‌کرد و مخاطب هم ارتباط بهتری با قصه می‌گرفت. 
یکی از کارهایمان این بود که به جز بحث پژوهش و راضی کردن سوژه‌ها که در مقطع حساس بارداری کار بسیار سختی بود، سعی کردیم دوربین را در دل اتفاق‌ها قرار دهیم و بین سوژه و دوربین فاصله زیادی ایجاد نکنیم. گاهی هم به خاطر شرایط سخت مادران باردار نمی‌توانستیم خیلی به سوژه نزدیک شویم. 

ضرورت پرداختن به موضوع فرزندآوری را در زمانه کنونی چه می‌دانید؟
ایده ساخت مجموعه «پا به ماه» چند سال پیش کلید خورد که ایده اولیه از آنِ تهیه‌کننده بود. من در فصل دوم به گروه اضافه شدم و از این منظر به ماجرا نگاه می‌کردم که فرزندآوری یک وجه مهم از امید به زندگی است البته نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه پیچید ولی در بیشتر خانواده‌هایی که با آن‌ها برخورد داشتم و در مسیر ساخت مستند تا به دنیا آمدن فرزندشان با آن‌ها همراه بودم، می‌دیدم با وجود تمام مشکلاتشان چقدر نسبت به این موضوع امید دارند. حتی کسانی که فرزند ناخواسته داشتند وجه روشنی از امید به زندگی را در آن‌ها می‌دیدیم. گروه تولید هم وقتی تولد بچه‌ها را می‌دیدند لحظه شیرین و جذابی را تجربه می‌کردند. به عنوان یک فیلمساز، به دنبال شعار دادن در این مجموعه نبودم فقط می‌خواستم اتفاق‌های واقعی و جاری زندگی را روایت کنم؛ اینکه فرزندآوری تا چه اندازه می‌تواند امید را در زندگی آدم‌ها جاری کند. تلاشم به تصویر کشیدن این واقعیت شیرین و جذاب بود. یکی از صحنه‌های جذاب در فرایند تولید این مجموعه، لحظه تولد نوزاد بود، نوزادی که مدام در حال گریه کردن بود چون از محیط امن رحم مادر وارد فضای ناامن دیگری می‌شد و زمانی که صورتش را به صورت مادر می‌چسباندند، بچه آرام می‌شد و گریه نمی‌کرد؛ این صحنه شگفت‌انگیز و جذاب بود. ما در «پا به ماه» اصلاً نمی‌خواستیم و نمی‌خواهیم وارد فضای شعاری شویم. 

خواسته هر مستندساز و فیلمسازی در حرفه‌اش، نمایش و اکران اثرش است و تلویزیون بستر خوبی برای پخش مستندهاست. به نظر شما رسانه ملی چقدر به مستند توجه دارد و تا چه حدی می‌تواند در جامعه مستندسازی ایجاد انگیزه کند؟
به نظرم مستند نباید فقط پرکننده تایم‌های خالی آنتن باشد و خوشبختانه الان دارد جایگاه خودش را در آنتن پیدا می‌کند اما لازم است نگاه ویژه‌ای به مستند در رسانه ملی بشود. در سریال‌های تلویزیونی که این سال‌ها ساخته می‌شود، آثار ضعیفی وجود دارد که مخاطب آن‌ها را نگاه نمی‌کند ولی مستند اگر خوب ساخته شود می‌تواند برای تلویزیون جذب مخاطب کند یعنی اگر تلویزیون باکس مستند را در شبکه‌های مختلف به رسمیت بشناسد، مخاطب هم با این فضا آشنا می‌شود و آن را می‌بیند چون مستند از دل زندگی آدم‌ها بیرون می‌آید. ضمن اینکه هزینه‌های تولید یک فیلم یا مجموعه مستند قابل قیاس با هزینه ساخت سریال‌های تلویزیونی نیست و می‌تواند در این فضا، مخاطب را جذب کند. 
پخش شدن یک اثر سبب دلگرمی و امیدواری مستندسازان می‌شود به ویژه از پلتفرمی مثل تلویزیون که رسانه‌ای فراگیر برای دیده شدن است. جا دارد مدیران سازمان صدا و سیما نگاه ویژه و منصفانه‌ای به مستند در تلویزیون داشته باشند و مطمئنم مخاطبان هم از مستندهای خوب استقبال می‌کنند. 

البته مستند جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون است به ویژه مستندهای حیات وحش، چرا کمتر روی ساخت مستندهای داخلی با موضوعات مختلف سرمایه‌گذاری شده است؟
همان طور که گفتید مستندهای حیات وحش که جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون هستند خارجی‌اند چون در کشور ما روی این ژانر تصویری، سرمایه‌گذاری نمی‌شود. اگر مستند اجتماعی جایگاه خودش را در تلویزیون پیدا کند بازی دو سر برد است هم از مستندسازان حمایت می‌شود و هم آنتن تلویزیون با برنامه‌های پرمخاطب و کم‌هزینه‌تری نسبت به هزینه‌های تولید سریال پر می‌شود. 
تلویزیون خانه مستندسازان است چون آرزوی هر مستندسازی، دیده شدن اثرش است. وقتی مستندسازی کارش از تلویزیون پخش می‌شود، انگیزه‌ بیشتری می‌گیرد. اگر بودجه‌های خوب و کافی برای مستندسازی تخصیص یابد قطعاً آثار خوب و مؤثری ساخته می‌شود. این رویه که مستندی ساخته شود، مستندساز آن را به تلویزیون ببرد و اثر را بفروشد، درست نیست بلکه تلویزیون باید از شروع تا پایان یک مجموعه کنار مستندساز باشد تا اثری خوب و فاخر ساخته شود و زمانی که کار خوب ساخته شود، مخاطب از آن استقبال می‌کند.
مستند می‌تواند به یک مدیوم پرطرفدار در برنامه‌سازی تلویزیون تبدیل شود. با وجود تلاش تهیه‌کنندگان این حوزه ولی در بسیاری از موارد، هزینه‌های تولید هم جبران نمی‌شود به ویژه برای بچه‌هایی که تازه وارد این حوزه شده‌اند و باید از جیبشان هزینه کنند تا اثری را بسازند. من نخستین فیلم مستندم را با وام ازدواجم ساختم. بسیاری از مستندسازانی که عاشق کارشان هستند، مسیرهای مشابهی را برای تأمین هزینه‌های تولید داشتند. لازم است نهادهایی مانند صدا و سیما از مستندسازان حمایت کنند و نگاه ویژه‌ای به آن‌ها داشته باشند.

زهره کهندل